کمدی‌های روم باستان : آندریا و فورمیو

کمدی‌های روم باستان از جمله آثار پابلیوس ترنتیوس آفر ــ اهل کارتاژ ــ عاشقانه‌هایی هستند که به مسئله وصال عاشق و معشوق از راهِ حل کردن دشواری‌ها و از میان برداشتن موانع می‌پردازند. به لحاظ ساختاری، پس از مناندر یونانی، کمدی‌نویسان رومی، ساختمان‌بندی کلاسیک آریستوفان را شکستند و در خلق کمدی طرحی نو درانداختند. حتا میان‌پرده‌های رقص مناندروس را در آثار پلوتوس و ترنس نمی‌بینیم و جز در موارد استثنایی مانند نمایشنامه «طناب» اثر پلوتوس، از همسرایی و جمع‌خوانی ملودیک یا پاراباسیس و آگون و... خبری نیست. کمدی‌های روم باستان، از نوع کمدی اشتباهات است. کاراکترهای گرفتار در ابهام هویت، طی فرایند گره‌گشایی، هویت واقعی‌شان آشکار می‌شود و این همه، مضحکه‌ای است که خنده مخاطب را برمی‌انگیزد.