راهنمای خودشناسی و مهارت‌های زندگی برای نوجوانان

از کودکی در حال هدف گزینی بوده‌اید. در حدود یک سالگی بالا رفتن را شروع کرده‌اید و این کار را به کمک مبل، صندلی، میز، ظرفشویی آشپزخانه و یخچال انجام داده‌اید... بعدا یک نفر را دیده‌اید که پشتک می‌زده است. با دیدن او به خودتان گفته‌اید «من هم می‌توانم این کار را بکنم.» بین سه تا هفت سالگی خواندن را شروع کرده‌اید. تقریبا در همین محدوده بارها از دوچرخه افتاده‌اید تا بالاخره توانسته‌اید تعادل خود را حفظ کنید و موفق شوید. بعد از آن نیز روزی تصمیم گرفتید یک تیم درست کنید (مثلاً تیم بسکتبال، راه‌پیمایی، تیم تعقیب، تیم گله‌داران، تیم ژیمناستیک، تیم فوتبال، تیم گزارش سالانه و...). گاهی اوقات نیز هدف‌های شما شخصی‌تر بوده‌اند (مثل بردن مسابقه، انتشار یک داستان، فراگیری یک برنامه جدید کامپیوتری، نواختن پیانو و مواردی از این قبیل). به هر حال همواره در حال هدف گزینی بوده‌اید و به برخی از آنها نیز رسیده‌اید. شاید ستاره تنیس نشده باشید ولی تیم تنیس که تشکیل داده‌اید. یا اگر قهرمان بازی‌های کامپیوتری نشده‌اید، حداقل یک مسابقه و رقابت لذتبخش داشته‌اید و در این میان، چیزهای زیادی در مورد هدف‌گزینی آموخته‌اید. البته هرچه بزرگتر می‌شوید، هدف‌های شما مهمتر می‌شوند. هم اکنون نیز در مورد عاداتی مشغول تصمیم‌گیری هستید که می‌توانند یک عمر طول بکشند (عاداتی مثل پرداختن به موسیقی، کتابخوانی، مطالعه و تحقیق یا [عاداتی منفی مثل ] سیگار کشیدن، مشروب خوردن یا مصرف مواد...) و یا جهت زندگی شما را تعیین می‌کنند (برای مثال قبولی در دانشگاه، نظامی شدن، سرکار رفتن، ازدواج و...). همچنین مشغول تصمیم‌گیری در مورد ارزش‌های سیاسی، دینی، اجتماعی، اخلاقی و... هستید. برای آن که مسئولیت زندگی خود را بپذیرید باید بدانید چه چیزهایی برای شما مهم هستند. اگر ندانید پای‌بند چه چیزی هستید چطور می‌توانید تصمیم بگیرید؟