پرسه در حوالی احساس

آیا تابه‌حال، به شعر به‌عنوان یک پدیده‌ی حیاتی و اثرگذار نگریسته‌اید و حتّی برای لحظاتی آن را جدّی گرفته‌اید؟ آیا از روح شعر متأثر شده و در حال و هوای مجموعه‌ها و دیوان‌های شاعران دیروز و امروز نفس کشیده‌اید و با راز و رمزهای صُوَری و معنوی شعر، درگیر شده‌اید؟ از شاخه‌های مختلف ادبیات، «شعر» ویژگی مهّم‌تری دارد و فراگیرتر است. علاقه به شعر در نهاد مردم ما وجود دارد و استقبال از شعر و حفظ کردن و به کار بردن آن در محاورات و گفتگوهای عادی روزانه در مقاطع مختلف، نشانه آن است. شعر امری ذوقی است، ولی به نظر می‌آید که غالباً در لحظات خاص به سراغ آدمی می‌آید. شاید بتوان گفت شعرهایی که در لحظات خاص سروده می‌شوند، قوّت عاطفی بیشتری دارند. شعر مرهم بسیاری از دردهای بشری است، اگر در تمام لحظه‌های زندگی، فقط با واقعیت روبرو باشیم عملاً هیچ ا حساس انسانی نخواهیم داشت. درواقع زندگی خالی از هنر، بار سنگین و زُمختی است که لنگر می‌اندازد. کسی که هنر را تحقیر می‌کند، خودش را تحقیر کرده است. مردم، بااحساس زندگی می‌کنند و بهترین چیزی که احساس را تحت تأثیر قرار می‌دهد شعر است، زندگی خالی از احساس روزمرگی ایجاد می‌کند و شعر، حقیقتی است که اگر نمی‌شود سراینده آن بود، می‌توان دست کم خواننده آن شد و از روزمرگی رَهید. در این مجموعه گلچینی از زیباترین اشعار عاشقانه معاصر جمع‌آوری‌شده است.