صد سال تنهایی

مارکز در این کتاب وضعیت جغرافیایی و آداب و رسوم بومیان سرخپوست آمریکای لاتین را به‌خوبی نمایانده است؛ گویی آیینه‌ای دربرابر ملتش گرفته تا همه ویژگیهای آنها را بنمایاند. کسی که این اثر را می‌خواند، اگر هم به کشورهای آمریکای لاتین سفری نداشته و یا حتی درباره آنها هیچ اطلاعی نداشته باشد؛ حس می‌کند آن سرزمین و مردمش را به‌خوبی می‌شناسد. اعتقادات باستانی‌ای که گاه در اثر خیالپردازیها و اغراقهای بومیانش خرافات به‌نظرمی رسند، همه در این اثر به‌خوبی آشکار است. نکته‌ای که در این کتاب بسیار چشمگیر و مضمون اصلی این رمان را رقم می‌زند، اثبات وجود عشق و قدرت پایان‌ناپذیر آن است. این کتاب که تاریخ‌نگاری یک قرن از زندگی یک خانواده پرجمعیت است به‌خوبی می‌رساند که این خانواده با آنکه بسیار پرجمعیت است؛ اما هریک در تنهایی خود به‌سر می‌برند که راه ورود به حریم آن بر دیگر افراد خانواده بسته است. وقتی عشق درمیان نسل آنها وجود ندارد، همه دچار ناکامیهای زندگی می‌شوند و خود نیز راز این ناکامیها را نمی‌دانند که همانا در عدم توانایی آنها در عاشق‌شدن است و ما تنها درباره آخرین فرزند این خاندان می‌خوانیم که تنها او درنتیجه عشق به‌دنیا آمده است.