تماشاگه آفاق

از سنگ سیاه تا سنگ سیاه طواف می‌‌کنم. چشمت را هفت مرتبه. هروله‌کنان می‌آیم و می ‌روم. فاصله ‌ی دو چشمت را هفت بار، پشت مقام چشم‌هایت به‌ سجده می‌‌افتم.زمزم از چشم‌هایم می ‌جوشد. آغوش می ‌گشایی مرا و من در صفای تو حل می‌شوم