خانه آبی : فريدا كالو، ديه‌گو ريورا، لئون تروتسكی

خانه آبی با نقاشی‌هایی که فریدا از خود و خانواده‌اش در سال‌های ۲۷ ـ ۱۹۲۶ کشید به شهرت رسید. در بعضی از آنها دختر بچه‌ای به تصویر کشیده شده که کتابی قرمز به دست دارد و در حیاط ایستاده است که می‌توان گفت تصویر کودکی خودش است. فریدا این خانه را به‌گونه‌ای عجیب تزئین کرده بود. هم اکنون پوسترهایی بزرگ که در یکی از آنها، کارگاه نقاشی‌اش دیده می‌شود زینت بخش دیوارهای آنجاست و آشپزخانه که سبکی روستایی دارد چنان چیده شده که هنوز هر بیننده‌ای را به این فکر می‌اندازد که هر لحظه، صاحب‌خانه وارد خواهد شد. بازدیدکننده‌های کنونی این خانه، که به همت ریورا تبدیل به موزه شد و در سال ۱۹۵۸ افتتاح گردید، پرتره نیمه تمام استالین را بر یکی از سه‌پایه‌ها مشاهده می‌کنند که شاید آخرین کار او باشد. احتمالاً خوانندگان عزیز تعجب می‌کنند که چگونه او، هم اکنون در خانه آبی پذیرای تروتسکی است، یعنی دشمن اصلی استالین، ولی آخرین نقاشی‌اش صورت استالین می‌باشد.