حکمت بالغانه زیستن

عواطف خود را تنها در حال سرمایه‌گذاری کنید. نسبت به گذشته و آینده کم‌ترین عاطفه را داشته باشید، چه شادی باشد چه حسرت و دلسوزی چه دلبستگی چه... به گذشته مانند یک دانشمند نگاه کنید که بدون عاطفه‌ی خاصی آزمایش‌های خود را انجام می‌دهد، چون اگر عاطفه داشته باشد، موجب غرض‌ورزی (bias) در آزمایش او می‌شود. گذشته را بدون عاطفه و قضاوت اخلاقی و غیراخلاقی بررسی کنید و مشکلات و اشتباهات و نقش خود را در این مشکلات و اشتباهات پیدا کنید. اگر بخواهید گذشته را با عاطفه و قضاوت خاصی بررسی کنید، روان‌تان خودبه‌خود وقایع و استنباط شما را از وقایع سانسور خواهد کرد و شما به نتایج واقعی و منطبق بر واقعیت دست پیدا نخواهید کرد. گذشته تنها برای این مسئله مفید است که شما اشتباهات خود را پیدا کنید و سعی کنید آن را تکرار نکنید. هرگونه افسوس، حسرت یا دلبستگی به گذشته، باعث تضعیف من (ego) شما می‌شود. آینده را مانند یک رهبر (leader) و یک مدیر (manager) کارآمد برنامه‌ریزی کنید، اما در آن زندگی نکنید. آینده خواهد آمد و شما فرصت خواهید داشت در آن زندگی کنید (زمانی که تبدیل به حال می‌شود).