ناتمامی

زهرا عبدی در دومین رمانش، ناتمامی، راوی یک ماجرای عجیب است. این رمان در یک فضای دانشگاهی شکل می‌گیرد، در تهران. محور رمان درباره‌ی ناپدید شدن عجیب و مرموز یک دختر دانشجوی جنوبی است. دختری که چند روز است غیبش زده و دوست و هم‌اتاقی‌اش پی یافتن او دست به هر کاری می‌زنند... عبدی فضایی مملو از شک، راز و سوظن ساخته که با انگاره‌های سیاسی و تاریخی نیز گره می‌خورد و همچنین با گذشته‌ی قهرمان غایب رمان. او برای ساختن این فضا رو به قصه‌گویی می‌آورد، تند و بی‌وقفه، و مدام مخاطب را با اتفاق‌های تازه درباره این دختر گمشده که سری داغ هم داشته و شوری وافر مواجه می‌کند. آیا او را دزدیده‌اند؟ خودش خودش را گم کرده؟ مرده؟ نویسنده در هر فصل خود پرده‌ای از این راز برمی‌دارد و با استفاده از فضاسازی و وارد کردن نام‌ها و آدم‌های تازه به ماجرای دختر گمشده هیجان دوچندانی می‌بخشد.