فنگ شویی برای امروز

فنگ شویی را می‌توان هنر طراحی نظم موزون نامید، و ریشه‌های آن را باید در جهان‌بینی تائوئیسم و باورهای آن جستجو کرد. تائوئیسم در آغاز به عنوان یک فلسفه یا جهان‌بینی، بر وفاق موزون بین انسان و محیط او برای دستیابی به آرامش و توازن تکیه داشت، اما در طی قرون تحت تأثیر عوامل مختلف تبدیل به مذهب غالب در چین شد. مردم چین، مانند سایر تمدن‌های کهن، به ارواح و جادو اعتقاد راسخ داشتند و کیش پرستش اجداد حداقل در یک هزار سال قبل از میلاد مسیح بین آنها رایج بود. ترکیب این اعتقادات با جهان‌بینی تائوئیسم، ورود بودیسم با خدایانش از هند به چین، و تأثیرات کنفوسیانیسم، مذهب تائوئیسم امروزی را با تشریفات و مراسم پیچیده آن به وجود آورد. اما با وجود تأثیرات انکارناپذیر، فنگ شویی را باید برخاسته از جهان‌بینی تائوئیسم، و نه مذهب آن، دانست. بنیان‌گذاری تائوئیسم را به لائو تسه (حکیم پیر) نسبت می‌دهند که حدود ششصد سال قبل از میلاد مسیح می‌زیسته و مؤلف کتاب تائو ته چینگ به معنای «قانون فضیلت و طریق آن» شناخته می‌شود. این کتاب کلاً از پنج هزار واژه تشکیل شده و حاوی اندرزهایی کوتاه و مستقل است که امروزه در بسیاری از فرهنگ‌ها و زبان‌های غیر چینی نقل قول می‌شوند. توضیح این نکته ضروری است که عبارت «حکیم پیر» نامی عام بوده و لزوما اشاره به شخص خاصی ندارد. پاره‌ای محققان تألیف این کتاب را به گروهی از افراد با تخلص «حکیم پیر» نسبت می‌دهند.