«بله» يا «خير»: راهنمايی برای تصميم‌گيری بهتر

در سال ۱۹۸۶، متوجه شدم که بسیاری از ما تصمیمات بسیار ضعیف و نادرستی گرفته‌ایم. ما موقعیت ممتاز خود را در بازار تجارت جهانی از دست دادیم، در محیطی رو به زوال زندگی کردیم، میزان جنایت در کشورمان بشدت بالا رفت و تأثیرات هولناک مواد مخدر، طلاق و بی‌خانمانی را به چشم دیدیم. ما چه می‌خواستیم و چه نمی‌خواستیم، در موقعیتی که توصیفش را کردم، قرار داشتیم و این وضعیت تا حد زیادی، نتیجه تصمیم‌هایی بود که بهطور دسته‌جمعی گرفته بودیم. من از خود پرسیدم: «ما در کجا بیراهه رفته بودیم و در این باره چه می‌توانستیم بکنیم؟ آیا می‌توانستیم یاد بگیریم که برای خود، زندگی خود و کار خود، تصمیم‌های بهتری بگیریم و از نتایج حاصل از آنها، لذت ببریم؟ و اگر از میان ما، افرادی بودند که تصمیم‌های درستی بگیرند، آیا همگی می‌توانستیم کار بهتر، جوامع بهتر و خانواده‌های بهتری را ایجاد کنیم؟» هنگامی که با بصیرتی درونی به زندگی خود نگاه می‌کنیم، اغلب ما متوجه اشتباهاتی که مرتکب شده‌ایم، می‌شویم. از آنجا که هیچکس دوست ندارد تصمیم غلطی بگیرد، درباره نحوه تصمیم‌گیری‌هایمان مطالعه کردم و متوجه شدم که تصمیم‌گیری‌های غلط ما به خاطر توهّمی است که در لحظه تصمیم‌گیری دچار آن می‌شویم و تصمیمات درست ما، براساس واقعیت‌هایی است که در آن لحظه، به درستی تشخیص می‌دهیم. پس از سالها مطالعه، متوجه واقعیتی شدم که در هنگام مطالعه این داستان به شما عرضه خواهم کرد و آن هم چیزی نیست جز تشخیص صحیح و به موقع «بله» گفتن به چیزهایی که به صلاح ما هستند و «نه» گفتن به چیزهایی که به ضرر ما تمام می‌شوند. اگر شما هم متوجه شدید که این سیستم برایتان مفید است، امیدوارم به دیگران کمک کنید که نحوه استفاده از آن را کشف کنند.